منتخب اشعار استاد حجت اله حیدری در وصف لفور
منتخب اشعار استاد حیدری در وصف لفور
در اوج عزت نفس،درد آشنـا لفــــوري
اي مــانده از توجه عمري جدا لفوری
درخـود خزيده محكم چون قله هاي البرز
تاريـــخ مي ستايد نام ترا لفوري
مهمان ستاي و مومن آزاد و اهل دانش
هر عهد بسته بودي كردي وفا لفوري
منطق گرا و منصف برهان پذير و عارف
در انـــزوا نشسته،بي ادعا لفوري
در سرزمين سبزت كاشانه زد فريدون
هرگز نكرده بودي وي را رها لفوري
هر مرغ نغمه خواني بر شاخسار گويد
احسنت و آفرين زد صد مرحبا لفوري
از دور دست تاريــخ تااين زمـــان نزديك
بر سر نداشتـي كس، الا خدا لفوري
طبـــع بلنــــد و ايمان در ذات تو مـــؤكد
اما زمان كشيدت، در انـــــزوا لفوري
مردان عهـــــد پيشين رفتند سرفرازان
اينك تويي كز آنان ماندي بجا لفور ي
مديــــون كس نبودي در طول روزگاران
لطف خداست با تو بي انتها لفوري
گويي لفور حجت مازندران نباشد
دور از نگاه ايران آخر چرا لفوري
لفور هم در لطافت بی نظیر است
ندانم با که گویم او حقیر است
لفور از هر نظر زیباترین است
به هر جایش نشینی دلنشین است
لفور گاهواره نام آوران است
که فرزندش تقی از شاعران است
